Over Peggy Vogel

Opleiding

1973 -1978  ABK Minerva: MO A+B tekenen

2013 – 2016  SBB  Gouda : Opleiding keramiek draaien en handvormen 

2016  Eigen atelier in het Paleis:  kunstenaarscentrum te Groningen.

Verschillende workshops o.a. bij Mathieu van der Giessen, Henk Wolffers, Netty Jansens, Nirdosh Petra van Heesbeen, Bernadette Stokwielder en Joop Crompvoets.

Reizen

Aangezien een van mijn zoons al bijna tien jaar in China woont, ben ik in de gelegenheid geweest om al die jaren een reis te maken naar de bakermat van keramiek en porselein. In steden als Beijing, Shanghai, Hongkong, Tokio, Osaka en Seoul of Gwangju heb ik absolute topmusea kunnen bezoeken. Kunnen zien hoe kunstenaars met relatief eenvoudige middelen al eeuwen geleden fantastische voorwerpen schiepen. Dat maakt je als beschouwer van al dat moois buiten gewoon nederig. Een bezoek aan tal van werkplaatsen en keramiekcentra zoals Jingdezhen(China), Tokoname, Miyama, Arita en  Imari (Japan) of Icheon en Gangjin (Zuid Korea) is daarnaast ook heel leerzaam, verrijkend en inspirerend.

​

 

Het spel tussen de gewilligheid en de weerbarstigheid van klei

Hoe de chemische transformatie van klei (aarde) in steen (steengoed, porselein) en glas (glazuur) zich gaat voltrekken is een pad vol onzekerheden , en  is ten gevolge van de zich voordoende industriële processen een bron van voortdurende verbazing. Sommige zaken heb je in de hand en andere niet, of minder. Dat is ook mooi, want verschaft het resultaat een zekere magie. Ik probeer daarom ook  te zoeken naar de wisselwerking tussen fysieke attributen en naar de balans tussen doelbewust nagestreefde effecten en toevallige effecten. Ik hoop dan ook dat mijn potten niet louter decoratief en functioneel zijn, maar dat zij uitdrukking geven aan al die aspecten die je kunt én wilt beheersen én aan wat je uit handen moet geven… Het heeft lang geduurd voordat ik kon aanvaarden dat  bepaalde ‘imperfecties’ in het eindproduct, zoals een lichte asymmetrie, een klein luchtbelletje, een druipertje in het glazuur of een afwijkende kleurschakering,  ook als  vormen van onverwachte schoonheid konden worden gezien. Tijdens de opleiding in Nederland leer je dit soort imperfecties te vermijden en af te wijzen, maar in landen als Japan en China kijkt men verder, anders dan de westerse esthetica, en bewondert men juist de schoonheid van het toeval, uniciteit daarvan. Dat was voor mij een enorme verrijking. 

​

Wat ik tijdens  dit groeiproces ook ben gaan begrijpen is dat het weinig zin heeft om te streven naar totale perfectie of de ultieme symmetrie. Het is belangrijk om de ratio in te tomen en om ruimte te geven aan de eigen subjectieve beleving.  In oosterse landen en culturen zie je dat schoonheid ook kan zitten in het alledaagse, in eenvoud en soberheid, in het werken met natuurlijke materialen en het zichtbaar worden van processen van veroudering, vergankelijkheid,  oftewel het patina van de tijd. Het toelaten en zichtbaar maken van die processen verschaft mij, evenals de routine van het werken op de draaischrijf, een aangename rust. Die serene rust, mijn zoektocht naar eenvoudige, traditionele vormen, wil ik graag tot uidrukking brengen in mijn potten.  De kleuren die ik gebruik moeten aansluiten bij dat proces. Sterker nog, ik streef ernaar dat mijn potten  bezield raken, rust uitstralen, laten zien dat ze ‘geleefd’  hebben. Misschien is het hen tijdens het maakproces  allemaal niet helemaal perfect gegaan, maar ze mogen er zijn…